هيچ کس اشکي براي ما نريخت
هر که با ما بود از ما مي گريخت
 چند روزي هست حالم ديدنيست
 حال من از اين و آن پرسيدنيست
 گاه بر روي زمين زل مي زنم
 گاه بر حافظ تفاعل مي زنم
حافظ ديوانه فالم را گرفت
 يک غزل آمد که حالم را گرفت: ما زياران چشم ياري داشتيم خود غلط بود آنچه مي پنداشتيم

اینم برای دوستی که میگفت چرا مطلب نمیذارم. اینم مطلب جدید امیدوارم خوشت اومده باشه. ((دوست))

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: